TM
G. XX Br. 1-2 Str. 93 - 104 Niš januar - jun 1997.
UDK
2:32 (497)
Prethodno
saopštenje
Vjekoslav Butigan
Filozofski fakultet, Niš
POLITIČKA RELIGIJA U POLITIČKOJ KULTURI BALKANSKIH NARODA
Rezime
Totalitarni i autoritarni politički režimi na Balkanu vodili su politiku
borbenog ateizma i gušenja tradicionalne religije. Namesto nje, sakralizacijom
političkih autoriteta komunističkih partija i socijalističkih država i
divinizacijom komunističke utopije formirala se komunistička politička
religija, prihvaćena od velikog dela populacije. Ona je činila iracionalnu
osnovu socijalističkih i komunističkih političkih ideologija i iz njih
izvedenih političkih kultura balkanskih zamalja, socijalističke orijentacije.
Služila je za legitimizaciju socijalističkog poretka, očuvanje njegovog
kontinuiteta i tumačenje ispravnosti socijalističkog puta društvenog razvoja.
Sastojala se iz magijsko-mitskog obožavanja kolektivizma, partije, harizmatskog
vođe (kult ličnosti), ideloških dogmi, simbola i rituala sračunatih na
opčinjavanje masa mitom o srećnoj budućnosti koja ih čeka. Odlikovala se
netolerancijom, fanatizmom, mesijanstvom i destrukcijom. Slom socijalizma
i raspad njegove ideologije omogućili su brz povratak tradicionalne religije
ali i liberalističke političke religije od koje se očekivalo spasenje.
Neuspeh liberalnih reformi i pogoršavanje ekonomskog, socijalnog, kulturnog
i političkog standarda izazavali su veliko razočarenje ljudi koji traže
nov kredo za spasenje, u novoj političkoj religiji. Novi proroci i mesije
dobili su novu šansu. Ali i sociološka nauka da ponudi savet kome verovati,
ili bar kome ne verovati.
Ključne reči: Balkan, politička kultura, sakralizacija profanog, politička
religija
POLITICAL
RELIGION - AN IMPORTANT ELEMENT OF POLITICAL CULTURE IN THE BALKANS
Summary
The totalitarian and
authoritative political regimes in the Balkans carried out the policy of
aggressive atheism and suppression of traditional religion. By making the
political authorities of the parties and socialist countries sacred and
by defining the communist utopia as the divine one, was created the communist
political religion which was accepted by a great deal of population. It
presented an irrational basis, not only of socialist and communist ideologies
but of their derived political cultures of the Balkan countries socialistically
oriented. It served for the legalization of the socialist system, preservation
of its continuance and interpretation of the rightness of the socialist
course of its social development. It included magical and mythical worship
of collectivism, of the party, the charismatic leader (the cult of personality),
ideological dogmas, symbols and rituals; all of them are aiming at fascinating
the masses by the myth about happy future which was waiting for them. It
was characterized by intolerance, fanaticism, Messiahship and destruction.
The collapse of socialism and disintegration of ideology enabled not only
the rapid return of traditional religion but of the liberalist political
religion which was expected to provide salvation. The failure of liberal
reforms and aggravation of economic, social, cultural and political standard
caused great disappointment of people who were expecting of the new political
religion to provide a new credo for salvation. New prophets and Messiahs
obtained a new chance. But the new sociologic science as well, people who
they are supposed to trust obtained a chance to advise.